Door de Lens van Ankie: de Koningin wel in beeld, de koning niet
Utrecht - Iedereen is flabbergasted. "Wat gebeurt hier?" Atleten, fotografen en juryleden hollen als een dolle in het rond. Hectiek alom. Persoonlijk record? Nederlands record? Nee; wereldrecord! De mens achter de knoppen van de grote schermen in de hal weet het allemaal ook even niet meer. Femke Bol, nog twee dagen tweeëntwintig, blaast iedereen van de baan in een wereldtijd. Vierhonderd meter in 49,26 seconden.
"Heb je de koning al in beeld?" Familie en vrienden zijn in de veronderstelling dat ik na een week heen en weer rijden tussen Utrecht en Rotterdam vandaag ook bij de finale van het ABN AMRO Open ben. Maar Botic is jammer genoeg al naar huis. En na de winst van de allerbeste rolstoeltennisster allertijden onze eigen Diede de Groot, waanzinnig om haar eindelijk in actie te zien, valt er voor mij in Rotterdam niets meer te halen.
Sporters uit de provincie voor en door mijn lens, dát is mijn missie. Dus ben ik nu bij het NK Indoor atletiek in Apeldoorn. Er is hier veel moois te zien. Maar het wachten is maar op één persoon.
Wereldnieuws in driekwart minuut
Dan is het zover. De muziek zwelt aan. De speaker roept uit volle borst haar naam. Het publiek barst in juichen uit. Stralend loopt ze in een knaloranje, briljant gekozen, sportoutfit tussen het opspuitende vuurwerk door de baan op. Ze heeft er zin in. Ze maakt haar startblokken klaar. Iedereen is muisstil. Opperste concentratie. Het startsignaal klinkt: "Pang!"
Als een kanonskogel schiet ze uit de startblokken. Samen met alle andere fotografen hol ik naar de finish. Driekwart minuut later is ze wereldnieuws. De verwondering op haar gezicht. De intense manier waarop ze haar vreugde deelt met haar opponent Lieke Klaver. Samen lopen ze de ereronde. Het is hartverwarmend om te zien. De allersnelste vrouw van de wereld.
De koning in Rotterdam heb ik niet gezien, in Apeldoorn heb ik de koningin van de 400 meter wèl in beeld. Een moment om nooit te vergeten.
