Maarten 80 jaar! Van Rossem Vertelt over woningnood
Utrecht - Maarten werd geboren in Zeist in de herfst van 1943. Midden in de oorlog. Een groot deel van zijn jeugd bestond uit “schrale, magere jaren”, zoals hij dat zelf zegt. In de jaren ’40 en ’50 gekenmerkt door ernstige woningnood. “Bijna niemand kon een huis vinden”, zegt hij daarover. “Niet zelden verloofden twee geliefden zich en bleven ze vervolgens 7 jaar verloofd omdat ze geen eigen plek hadden”.
Maarten wordt deze maand 80! Daarom maken we de komende weken afleveringen van zijn programma over belangrijke thema’s die speelden in die afgelopen 80 jaar. Van welvaart tot emancipatie, van wederopbouw tot populisme. We sluiten de serie af met een blik op wat de toekomst. Maar eerst deze week: woningnood. Een thema dat speelde in de jonge jaren van Maarten, maar ook nu weer heel actueel is.
Om de woningnood te lijf te gaan, moest er vanaf het eind van de jaren ’50 snel en veel bijgebouwd worden. Eén van de grote uitbreidingsbuurten bij ons in de regio werd de Utrechtse wijk Kanaleneiland. Speciaal gebouwd om jonge gezinnen te huisvesten. Wie door de wijk fietst valt het meteen op: bijna alle portiekflats zijn identiek. Gebouwd van beton, vier verdiepingen, grote ramen en een klein balkon. Zónder lift overigens, of om met een mopperende Maarten te spreken “waren ze soms even vergeten dat al die jonge ouders ooit oud zouden worden?!”
Van Rossem Vertelt over Woningnood
Een wijk van legoblokken
Werd voor de oorlog alles traditioneel baksteen-voor-baksteen gebouwd, nu kwamen grote delen van de flats als kant en klare betonnen bouwstukken aan. Enorme ‘legoblokken’ die samen snel een flat van vier verdiepingen vormden. Flats die nog altijd staan, trouwens. Kijk je met de bril van nu, dan moeten er wel wat aanpassingen gedaan worden, de renovatie is dan ook in volle gang.
Van oud naar nieuw
Franc Stedehouder is architect: “De flats in Kanaleneiland zijn nu zo’n vijftig jaar oud en hoewel ze goed bedacht zijn, kun je met de bril van nu echt wel zien dat er iets moet veranderen. Behalve die ontbrekende lift – inderdaad, voor ouderen zijn de vele trappen een probleem – is de uitdaging vooral het verduurzamen van de woningen. Al deze huizen werden gebouwd met enkel glas en nagenoeg zonder isolatie. Dat wordt nu aangepakt. De wijk gaat van het gas af, de ramen zijn vervangen door HR++ glas en aan de buitenkant van de flats is isolatie aangebracht”.
De flats van toen zijn na de renovatie weer helemaal van nu. Ook de manier van bouwen lijkt weer steeds meer van deze tijd. Stedehouder: "we staan voor dezelfde uitdagingen als 50, 60 jaar geleden, er moeten gewoon veel woningen bijkomen. En ja, dan is deels prefab bouwen wel een goede manier".
