Wat als je baby niet stopt met huilen? St. Antonius Ziekenhuis helpt ouders met podcast

Om maar met de deur in huis te vallen: er zullen mensen zijn die de podcast Ontroostbaar écht niet kunnen aanhoren. En da’s ook logisch, zegt kinderarts Ineke de Kruijff. Want voor sommige luisteraars maakt het horen van een huilend geluid veel herinneringen los. “Voor ouders die ooit een huilbaby hebben gehad, zal het heel herkenbaar zijn.”

Maar dat is ook precies waarom er meer aandacht voor moet komen, vindt de arts. Want wanneer hoor je nu veel over dit onderwerp? Op sociale media lijkt het namelijk of alle baby’s droomkinderen zijn, zegt ze. “Dan zie je prachtige plaatjes van lachende baby’s met een mooi muziekje eronder gemonteerd. En als je al die schitterende roze wolken ziet op Instagram, durf je als ouder dan toe te geven dat jouw eigen kind tien uur per dag huilt?”

“Dat heeft veel meer invloed op je leven dan je denkt. Ik ben al twintig jaar kinderarts en heb al duizenden kinderen gezien die huilden. Dat is – steeds weer – heftig voor ouders. Die ervaren vaak stress, angst en depressie. Het is zo’n intense periode, dat mensen geen tweede kind durven te nemen. Of zelfs geen kopje koffie meer drinken met vrienden. Omdat een koffietje niet meer leuk is als je baby constant huilt. Ouders kunnen dus ook vereenzamen.”

“Zoals de titel al aangeeft: een huilbaby is een baby die veel huilt. In de vorige eeuw moest daar een bepaalde kwalificatie aanzitten, dus dat een baby bijvoorbeeld maandenlang minimaal drie uur per dag huilde. Nu kijken we daar anders naar. Als ouders bij ons ziekenhuis aankloppen met een kindje dat steeds ontroostbaar huilt, zien wij het als een huilbaby.”

“Nee, eigenlijk niet. Er is niet één oorzaak te noemen. Wél kan een kind bijvoorbeeld meer kans hebben op veel huilen, als die te vroeg is geboren of te weinig woog. Maar er zijn veel meer oorzaken te noemen. Was het bijvoorbeeld traumatische bevalling? Ervaren de ouders zelf veel stress en neemt de baby dat over? Toch kan het soms ook ‘gewoon’ pech zijn, het komt ook voor bij perfect gezonde kindjes.”

“Om een taboe te doorbreken. Niet om iemand te beangstigen, maar iedereen kan een huilbaby krijgen. Maar hoor je er veel over? Vaak niet, omdat ouders zich er misschien ook een beetje voor schamen. Terwijl het juist zo belangrijk is om het gevoel van onmacht te delen.”

“Het is wel een onderdeel van de oplossing. Zoek hulp, deel onmacht met professionals en andere ouders. Dat kan het verschil maken om het vol te houden. Bij onze poli onderzoeken we huilbaby’s om medische oorzaken uit te sluiten. Als die niet wordt gevonden, maken we samen met de ouders een plan. We kijken of er op een of andere manier een ritme kan worden gevonden.”

“Meestal vanaf een maand of vier. Al zijn ouders dan meestal al zo ver uitgeput, dat het al te laat is. Je slaapt nauwelijks, je kunt je niet concentreren, noem het maar op. Daarom roep ik ook familie en vrienden op: help deze ouders een beetje. Praat met ze, kook eens iets voor ze. Zoiets kleins kan al helpen.”