Christel en Chelsea doen mee aan Sterkste Vrouw van Nederland: 'Dacht dat het alleen voor mannen was'

Chelsea tijdens een eerdere wedstrijd.
Chelsea tijdens een eerdere wedstrijd. © Nathalie Zijp
Utrecht / Spakenburg - "Trek jíj vrachtwagens, hoe dan?" Vriendinnen Christel Veenstra (32) uit Utrecht en Chelsea Schweiger (26) uit Spakenburg verbazen vriend en vijand met hun deelname aan de finale van de Sterkste Vrouw van Nederland op 17 september. Het zijn nu nog vooral mannen die aan wedstrijden in de krachtsport doen, maar dat is aan het veranderen.
"Ik hou van glitters, van zeemeerminnen, ben een heel vrolijke meid. Dan zeggen mensen: trek jíj vrachtwagens? Hoe kán dat?", zegt Chelsea. "Ja, mensen verwachten het vaak niet", voegt Christel toe. Als de vriendinnen vol passie beginnen te vertellen over de sport, krijgen ze vaak veel vragen. "Uiteindelijk vinden ze het heel leuk en interessant als ik erover vertel."
In het kampioenschap moeten de vrouwen zes oefeningen uitvoeren waarbij niet alleen een sterk lijf, maar ook snelheid van belang is. Eén daarvan is de deadlift-ladder, waarbij de deelnemers starten met het tillen van 140 kilo, en dat gewicht steeds verder opbouwen. Op de toppen van hun kunnen moeten ze zoveel mogelijk herhalingen maken.
Hoe komen de vrouwen bij deze zware sport? Chelsea was nooit erg sportief, maar besloot op haar twintigste dat het tijd was voor verandering. "Ik was een forse vrouw geworden en wilde daar wat aan gaan doen." Ze startte met personal training in de sportschool, het lukte om kilo's te verliezen. Ze trainde later zelfstandig verder en werd sterker en sterker.

Inspirerende wedstrijden

Toen Chelsea haar vriend ontmoette, die tweede werd bij de sterkste man van Nederland, kwam ze in aanraking met de wedstrijden. Bij een vrouwenwedstrijd verbaasde ze zich over de prestaties. "Ik zag een vrouw een vrachtwagen trekken en ook een hele grote band omgooien. Ik dacht dat dat iets voor mannen was en wist niet dat vrouwen dat ook konden." Het inspireerde de jonge vrouw, die ook aan de wedstrijden mee ging doen.
Christel was altijd al sportief en ging de laatste jaren gerichter trainen om sterker te worden. "Ik was heel benieuwd wat mijn lichaam aan kon qua krachtopbouw." Toen een vriend vroeg om aan een wedstrijd mee te doen was haar antwoord in eerste instantie nee. Maar de vriend haalde haar over, en zo rolde ook zij de wereld van de krachtwedstrijden in, waar ze steeds meer mensen leerde kennen.
Christel tijdens een eerdere wedstrijd.
Christel tijdens een eerdere wedstrijd. © Dennis Benschop
Eén van hen was de vriend van Chelsea, die de twee vorig jaar aan elkaar voorstelde met het idee dat ze trainingsmaatjes konden worden. Dat gebeurde en tot hun vreugde kwalificeerden ze zich allebei in de voorrondes die eind juli en begin augustus plaatsvonden voor de finale van de Sterkste Vrouw van Nederland in Earnewald, een dorp in Friesland. Daar ging een strikt trainingsschema een vooraf. De vrouwen trainen vier keer per week, op zaterdag samen. Dan staan ze soms zelfs wel vier uur in de gym. "Maar in die tijd wordt er ook veel gekletst", zegt Chelsea.
Veel eiwitten eten, goed slapen, weinig alcohol drinken. Er komt nog veel meer bij zo'n wedstrijd kijken dan trainen alleen. Christel: "Als een vriendin iets vraagt kan het regelmatig niet, omdat ik moet trainen en ik niet meer kan schuiven." Flexibel zijn de NK-finalisten niet altijd, maar gelukkig toont hun omgeving begrip.

Vrouwen in een mannenwereld

De sport is voor vrouwen redelijk nieuw in Nederland. Zelfs op de eigen website van het evenement staat vrij weinig informatie. Bij de mannen is dat anders. Dat kampioenschap bestaat al sinds 1979 en wordt jaarlijks op televisie uitgezonden.
Maar de sport is aan het groeien, zien de NK-finalisten. Chelsea: "In 2018, toen de wedstrijd vrij nieuw was, deden kandidaten nog wel even voor de leuk mee." In die tijd waren er ook nog geen kwalificatierondes, nu doen meer vrouwen mee en ligt het niveau hoger. "Vrouwen trainen nu kei- en keihard om op dat NK te mogen staan."
Steeds meer vrouwen doen krachttraining en de vriendinnen hopen nog meer vrouwen te inspireren. Christel: "Een man heeft de lichamelijke aanleg om snel sterker dan ik te zijn, dat is hoe het is verdeeld. Maar misschien is het dan júist indrukwekkend dat een vrouw best aardig mee kan komen met de gemiddelde man."
Dat gaan Christel en Chelsea tijdens de finale op 17 september laten zien. Zij nemen het op tegen tien andere deelnemers. Of één van hen er misschien wel met de titel vandoor gaat? "Nee, zéker niet", roepen ze allebei lachend. Ze weten dat er vrouwen meedoen die veel sterker zijn. Dat ze nu samen op het NK staan is voor de vriendinnen al winst. Christel: "En het is een mooi volgende doel om zo sterk te worden."