Labradoodle Flynn (1) is vrijwilliger in het Prinses Máxima Centrum: 'Door hem vind ik het niet zo spannend'
Utrecht - Sinds kort wandelt er een blonde kwispelstaart door de gangen van het Prinses Máxima Centrum. Volgens Milan (8) is labradoodle Flynn de liefste vrijwilliger die er is. Want helpen doet Flynn zéker, merken ze na een paar weken al. Hij voelt precies aan of de jonge patiënten de MRI-scan spannend vinden - en gaat daarom verstoppertje met ze doen. "Kijk mama, hij heeft me gevonden!"
Milan is helaas wel gewend aan het ziekenhuis, zegt hij. Vandaag komt hij om bloed te prikken. "Om te kijken of dat goed is, zodat ik weer chemo kan doen, en zo." Per toeval komt hij na "het prikje" Flynn tegen. En hoe enthousiaster een kind is, hoe nóg enthousiaster Flynn wordt. "Wil hij met me spelen, denk je?"
Dit tafereel, hoe klein ook, laat precies zien waar Flynn voor is ingeschakeld. Namelijk: afleiding. Het leven in het kinderkanker-centrum is al spannend genoeg. "Zeker de MRI-scans", weet Milan. "Want dan moet je best lang stilliggen. Als je dan terugkomt en met Flynn kan spelen, is dat superleuk."
Milan (8) is heel blij met hond Flynn: 'Hij is heel lief voor de kinderen'
'Hij voelt de kinderen goed aan'
Het is een pilot dat Flynn aan het werk is gezet. Slechts een dagdeel per week nog, trouwens. Hij komt altijd samen met begeleider Laura, die daarvoor een speciale opleiding volgde. "Je kunt niet zomaar elke hond op zo'n afdeling laten. Maar Flynn is echt zo'n lieffie. Hij is nieuwsgierig, wil graag leren en voelt de kinderen goed aan."
Laura denkt terug aan wat weken geleden. Een meisje lag - compleet gespannen - op haar OK-bed. "Toen ze Flynn voorbij zag lopen, zág je de spanning gewoon van haar afvallen. Alleen zijn vrolijke gezicht maakt al dat de kinderen aan iets anders denken. Aan zijn leuke gekwispel en zijn vriendelijke gezicht."
Verstoppertje met Flynn
Ondertussen in de wachtkamer: een potje verstoppertje. "Oeh, kijken of-ie het kan vinden", zegt Milan, terwijl hij blauwe bakjes met hondensnoep verstopt. 'Zoek!", roept hij daarna naar Flynn. En die gaat er als een speer vandoor, zijn neus achterna. Een diepe lach klinkt uit de keel van Milan. "Hij is leuk, hè", wijst hij naar de hond.
"We doen al heel veel aan het Centrum minder spannend maken, maar het blíjft spannend", zegt kinderanesthesioloog Selma Bons. Bij haar patiëntjes ziet ze de spanning opbouwen. "Van de nacht voordat je naar het ziekenhuis moet, tot de afspraak zelf. En dat hoogtepunt van stress proberen we in samenwerking met Flynn en Laura te doorbreken. Uit wetenschappelijk onderzoek weten we hoeveel afleiding voor je spanningsniveau kan betekenen."
Omdat de komst van Flynn nu nog een test is, kan Bons nog niet beloven dat er nog méér Flynns komen, of dat de hond zelf vaker komt. "Dat moeten we eerst gaan evalueren. Het is nog te vroeg om te delen, maar ik kan al wel zeggen: we zijn verbaasd over hoe enorm enthousiast kinderen, ouders en artsen zijn over Flynn."
Ook een Flynn-loze wachtkamer
Overigens zijn kinderen absoluut niet verplicht om met Flynn te spelen. Zo is er voor de MRI-scans ook een Flynn-loze wachtkamer. Voor de 8-jarige ("ik ben bijna 9") Milan kan de labradoodle niet lang genoeg blijven spelen. "Door hem vind ik het allemaal niet zo spannend, denk ik. Hij is zó schattig."
