Mara is freediver in Utrecht en keek Netflix-hit The Deepest Breath: 'Ik voel serene rust'

Maar zo ogenschijnlijk grenzeloos als in de documentaire gaat dat in onze provincie niet. Want waar waaghalzen daarin tot wel 100 meter op één ademteug de oceaandiepte in duiken, ligt in Utrecht meer de focus op de ontspanning. En altijd onder toezicht van gecertificeerde duikers.

Zo weet ook Mara Goorts, lid van Freediving Utrecht en voorzitter van de nationale bond. Als freediver gaat zij vooral op zoek naar compleet één zijn met het hier en nu. "Op het diepste punt check ik in met mezelf. Dan voel ik de waterdruk, het is er donker, het is koud. Allemaal elementen waarbij je oncomfortabel kunt voelen, maar ik voel juist serene rust."

Goorts bereidt zich voor op een duik door eerst optimaal tot rust te komen. "Ik probeer helemaal te ontspannen, kalm te worden in mijn hoofd en ook de hartslag naar beneden te brengen. Vervolgens haal ik diep adem en ga ik onder water."

Zonder zuurstoftank dus, want dat is het hele idee bij deze duikvorm. De duiker in kwestie gaat aan een boei en langs een lijn richting bodem. "Dat kan met gemak één tot twee minuten duren. Als je daarna weer bovenkomt, haal je weer adem en zorg je dat je herstelt", legt Goorts uit.

Het is een groot contrast met de extreemsporters uit The Deepest Breath. Eén van de vrouwen uit die documentaire, Alessia Zecchini, jaagt hierin op een krankzinnig wereldrecord: dieper dan 101 meter diep duiken. Dat doet ze op de Bahama's, tijdens een wedstrijd die bekend staat als The Vertical Blue – volgens kenners het Wimbledon van het freediven.

Velen gingen de Italiaanse voor, maar sommigen vonden daarbij de dood. Die gaan - zowel letterlijk als figuurlijk - zo diep dat ze bij het naar boven zwemmen zuurstof tekortkomen en verdrinken. Anderen krijgen een black-out en moeten door duikers die aan het oppervlak zwemmen boven water gehaald en daarna gereanimeerd worden.

Volgens Nanja van den Broek, een van Nederlands bekendste duikers, komt het bij freediven vooral op je mentale conditie aan. In een eerder interview zei ze ooit dat "je lichaam en geest aardig aan elkaar vastzitten".

Iets wat Goorts onderstreept. "Ik ben zelf bijna vijf jaar bezig met deze sport en het is niet dat je meteen extreem diep gaat en je grenzen opzoekt. Dat moet je opbouwen, tot je je steeds meer vertrouwd voelt onder water. En dat is niet zoals je in de documentaire ziet."