Utrecht krijgt tijdelijk verbod op openlijk drugsgebruik: ‘Het is een noodzakelijke laatste strohalm’

Stichting Goud, een belangenbehartiger voor dak- en thuislozen, vindt een verbod op het gebruik van harddrugs in de openbare ruimte niet de oplossing. "Ook wij zien het probleem: er is meer overlast. Alleen is er al gehandhaafd, en op samenscholing kan er een gebiedsverbod opgelegd worden. Daar zou dan nu ook een harddrugs verbod bij komen. Alsof dat wel zou gaan werken."
Ook maakt een verbod op harddrugs van deze mensen criminelen, vindt Stichting Goud. "Ze zullen zich gaan verstoppen, maar zullen elkaar wel op blijven zoeken. Dan kiezen ze er waarschijnlijk voor om bij iemand uit de groep thuis te gebruiken. Wat voor overlast in de buurt zorgt met huisuitzetting als gevolg. En dus meer dakloosheid."
Volgens de stichting lost repressie niks op, en zorgt het er ook niet voor dat mensen bij de zorg terecht komen. "In de Stek, de gebruiksruimte voor mensen met een verslaving, mag zo'n zeven uur per dag, bijvoorbeeld tijdens etenstijd, niet gebruikt worden. De andere drie gebruiksruimtes zijn in de afgelopen jaren gesloten." Ook verruiming van voorwaarden voor het gebruik van harddrugs in de hostels, de woonplek van veel verslaafden, werkt volgens de stichting niet. "Als mensen daar nu niet willen gebruiken, wat maakt dat ze dat na een verbod wel willen doen."
Stichting Goud vindt dat er moet worden gepraat over het zorgaanbod. "Er wordt door de gemeente gesproken over zorg en veiligheid dat hand in hand gaat. Maar hoe het met de zorg moet is totaal onduidelijk."
Marcel Vonk van de stichting zegt graag betrokken te zijn geweest bij gesprekken over de groep bij het Lucasbolwerk. "In een brief van zorgaanbieders kwamen we erachter dat er een voornemen is om een verbod in te stellen. Blijkbaar lopen er al 1,5 jaar gesprekken, maar de mensen over wie het gaat of die zich voor deze groep inzetten zijn niet gehoord. De vraag: 'wat hebben jullie nodig?' is niet gesteld, terwijl ik denk dat het daar begint."
Tijdelijkheid
Via Stichting Goud reageert ook een ex-verslaafde en bezoeker van het bankje anoniem op de kwestie.
"Ik maak mij meer dan grote zorgen over het voornemen van een verbod op harddrugs. Ik voel mij totaal niet gezien of gehoord in de hele discussie. Zowel de veldwerkers waar over gesproken wordt als de gemeente hebben ons nooit aangesproken of gevraagd wat wij nodig hebben om te kunnen overleven.
Voor ons is de bank (op het Lucasbolwerk, red.) de enige plek in de stad waar we terecht kunnen. Veel van ons zijn al tientallen jaren verslaafd en komen daar ook nooit meer van af. We zijn als het ware een slaaf van onze verslaving en alles wat daarbij hoort.
Het enige wat we van de stad vragen is een plek, een bank in de stad waar we kunnen gebruiken en elkaar kunnen ontmoeten. Waar we niet bang hoeven te zijn dat mensen ons als criminelen behandelen. Dat hoeft voor mij niet het Lucasbolwerk te zijn, het mag ook ergens anders in de stad. Maar we zijn niet geholpen met een harddrugs verbod."