OM: 32-jarige Utrechter vergreep zich aan halfzusje (15), vernederde en krenkte haar

De verdachte ontkende vandaag in de Utrechtse rechtbank dat hij zijn halfzusje had aangerand en verkracht. Ze was onder invloed van drugs en zou het allemaal hebben verzonnen. Mogelijk deed zij dat om te voorkomen dat haar moeder haar het huis uit zou zetten en zij bij haar vader moest gaan wonen, betoogde de advocaat van de verdachte.

Het eerste incident was op Moederdag vorig jaar, toen de twee met de auto op zoek gingen naar een geopende supermarkt om boodschappen te halen voor hun moeder. In de auto zou de man over de binnenkant van haar dij hebben gewreven. Toen zij aangaf dat niet te willen, ging hij er mee door. "Je moet er maar tegen kunnen. Wen er maar aan", zou hij hebben gezegd. Toen ze uitstapte had hij haar bij haar billen gegrepen en had hij gelachen alsof dat grappig was, verklaarde het meisje.

Zij zou door de aanranding zo overstuur zijn geraakt, dat zij de volgende ochtend op school een xtc-pil slikte. Dat ging helemaal mis. Ze raakte compleet van de wereld en de schoolleiding nam contact op met haar familie. Toen haar moeder niet opnam, liet het meisje haar halfbroer bellen. Die kwam haar die middag samen met een collega van school halen. Omdat ze in haar toestand niet naar huis durfde, hadden ze eerst nog een tijdje rondgereden. Volgens het meisje had hij haar een joint laten roken en toen de collega was uitgestapt, zou hij haar tot allerlei seksuele handelingen hebben gedwongen.

Bij de politie vertelde zij later dat zij door de joint verlamd was geraakt en te slap was om zich te verzetten. Toen hij uiteindelijk stopte, zou hij hebben gezegd: "De volgende keer neem ik je mee naar een hotel, dan kun je zien of je nog steeds gay bent." Toen ze door haar halbroer thuis werd afgeleverd, zag haar oudere zus direct dat er iets mis was. De volgende dag ging ze naar de politie om aangifte te doen.

Het meisje had zich bij thuiskomst uitgebreid gedoucht, maar onder een ring aan haar linkerhand werd het dna van haar broer aangetroffen. Op haar bh zat een minder duidelijk spoor van zijn dna. Ook had zij bloeduitstortinkjes die ondersteunend bewijs vormen voor de gedwongen seks.

De verdachte zei in de rechtszaal dat er helemaal niets seksueel was voorgevallen tussen hem en zijn halfzusje. Hij probeerde haar juist altijd in bescherming te nemen en snapte niet waarom zij aangifte tegen had gedaan. "Ik heb het met haar over haar drugsgebruik gehad, mijn moeder is heel erg anti-drugs." Zijn halfzus wil niet bij haar vader wonen, maar hun moeder zou hebben gezegd: "Als jij zo doorgaat ga jij maar naar je vader."

Voor de aanwezigheid van zijn dna onder haar ring kwam hij maanden na de aangifte met een nogal bizarre verklaring. In zijn auto zou hij een tas met seksspeeltjes van hem en zijn vrouw hebben bewaard, zodat hun kleine kinderen er niet bij konden. Zijn halfzus zou met haar hand in die tas hebben gezeten, waarbij het dna overgedragen zou moeten zijn. Volgens de officier van justitie is die verklaring volkomen ongeloofwaardig en kan het naar het rijk der fabelen worden verwezen. Hij zou maanden na dato een verhaal hebben verzonnen dat past op zijn strafdossier.

Volgens het OM is de verklaring van het meisje consistent en betrouwbaar. Uit het dossier van haar broer blijkt dat hij al langer seksueel ongepast gedrag naar anderen vertoont. Volgens zijn andere halfzusje zou hij ook bij haar al eens iets hebben geprobeerd. De officier van justitie eist vier jaar gevangenisstraf tegen de man, waarvan een jaar voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar. Om de kans op herhaling in te dammen zou hij verplicht behandeld moeten worden. Daarnaast zou de rechtbank hem moeten verbieden contact met zijn halfzusje te hebben en in de buurt van haar huis te komen. Na zijn proeftijd zou dat eventueel verlengd moeten kunnen worden.

Het meisje heeft volgens het OM een enorme klap opgelopen door wat haar broer haar heeft aangedaan. Ze woont niet meer thuis en op school is zij blijven zitten. Een forse schadevergoeding is daarom volgens de officier van justitie op zijn plaats.

De advocaat van de verdachte vroeg de rechtbank om zijn cliënt wegens gebrek aan bewijs vrij te spreken. De man zou op zijn advies pas laat met een verklaring voor de verdenkingen zijn gekomen. Volgens de verdediging klopt er veel niet aan de verklaringen van het slachtoffer. Zo zou de rit van school naar huis heel anders zijn gelopen dan zij beweert. Het OM had dit moeten controleren door de telefoongegevens van het meisje, haar broer en zijn collega op te vragen, maar daar was de officier van justitie te laat mee.

Volgens de verdediging is het aannemelijk dat zij de verklaring over haar broer heeft verzonnen, omdat ze niet naar vader wilde. Als de rechters toch vinden dat de broer toch schuldig is, zouden ze hem een flink lagere straf moeten opleggen dan de officier van justitie eist.

De rechtbank neemt twee weken de tijd om tot een oordeel te komen en doet op woensdag 26 april uitspraak.