Theatermaker Caro Ilias de Feijter wil feestvieren om wie we zijn
Utrecht - Nu mijn borsten eraf zijn kunnen we dichter tegen elkaar liggen', het is de titel van de voorstelling die theatermaker Caro Ilias geschreven heeft. Vanaf het moment dat Caro afscheid nam van diens borsten besloot die nooit meer verborgen te houden wie die is. In Caro’s persoonlijke zoektocht met de angst van afwijzingen gaat het over de schoonheid van jezelf te worden. Een feest vieren voor het worden van de versie van jezelf waarin jij je thuis voelt. Caro: “De meeste verhalen van transmensen die in de media komen zijn best wel heftig en gaan over de discriminatie die je meemaakt en daar wil ik het ook wel over hebben. Maar ik wil het ook hebben over de mooie kant en dat laten zien. Een feestje vieren dus. “
Non binair
Caro: “Ik heb al meerdere voorstellingen gemaakt over gender nog voordat ik wist dat ik zelf non binair was. Ik krijg in mijn leven veel vragen hierover die ik moeilijk vind en theater is voor mij ook een manier om dat gesprek wel aan te gaan. Ik vind dat we samen moeten onderzoeken hoe we de dialoog met elkaar aan kunnen gaan.”
Nu mijn borsten eraf zijn kunnen we dichter tegen elkaar liggen
Polarisatie
Jezelf zijn in een maatschappij die dit niet altijd accepteert kan een hele zoektocht zijn. Als non binair persoon wordt Caro regelmatig met het verkeerde voornaamwoord aangesproken. Hoe is dat voor hen?
“Ik denk dat je echt je omgeving nodig hebt om je met de juiste voornaamwoorden aan te spreken om je te zien voor wie je bent. Ik wil samen zoeken en dat kan soms lastig zijn en ik wil het hebben over die dingen die lastig zijn. Ik wil ook zoeken naar hoe we daar dan met elkaar mee om moeten gaan. Het onderwerp gender kan best wel als iets polariserend gezien worden. Er zijn veel discussies en debatten over en ik ben het onderwerp van dat debat en ik leef dat debat dus ik wil ook graag een persoonlijk verhaal vertellen over zoeken en hoe om te gaan met die polarisatie.
Ik wil gewoon dat iemand niet ongemakkelijk is met het feit dat ik besta.
“Ik snap dat mensen fouten maken met het gebruik van de juiste voornaamwoorden maar ik wil eigenlijk liever samen fouten maken. Als je een fout maakt dat je dan elkaar erop aan kan spreken en dan weer door kan. Ik voel me soms bijna een soort van verantwoordelijk dat ik iemand gerust moet stellen als die me verkeerd aanspreekt en ik wil gewoon dat iemand niet ongemakkelijk is met het feit dat ik besta. Ik wil liever niet dat er conflict is en ik wil dat iedereen het goed heeft. Maar tegelijkertijd levert identiteit best wel snel een soort van conflictsituaties op en in de voorstelling is het eigenlijk een heel groot onderzoek. Ik maak ook fouten. Ik snap dat jij je best doet maar ik ben ook heel hard aan het werken dus.
En als ik zie dat jij je best doet en dat je het goed wil doen dan is dat al de helft van het begrip. Maar liever dat je je best doet en dat je zegt ‘het is voor mij te moeilijk’ dan ‘ laat maar zitten’ of ‘Ik vind het ingewikkeld gedoe’ . Laten we samen onze best doen in deze veranderende wereld want in de zin van taal is er heel veel aan het veranderen . Er is heel lang geen taal voor geweest dat begint nu te komen. We zijn nu in overgangsperiode. Ja, dat kost wel tijd. Maar het gaat wel over mensen en hun mentale gezondheid dus laten we proberen daar op een zo liefdevolle mogelijke manier mee omgaan.
“Ik vind het sowieso altijd heel mooi als er mensen komen die meer over dit onderwerp willen leren. Het is ook echt wel een uitnodiging om samen te zoeken en samen te vieren en kom vooral ook als je er helemaal niks van weet. Maar ik word ook altijd wel heel blij van mensen die zelf zoeken wat hun genderidentiteit is en ik hoop ook dat zij een laag van herkenning zien. En het allermooist vind ik als er ouders zijn. Ken jij nou iemand in je leven die non binair of trans is en weet je niet hoe je daarmee om moet gaan, kom alsjeblieft en gebruik mij.”
De voorstelling: Nu mijn borsten eraf zijn kunnen we dichter tegen elkaar liggen is een co-productie van Raymi Sambo Maakt en Stichting Nieuwe Makers
Op 22, 23 en 24 februari te zien in Theater Kikker
Dit verhaal komt uit het kunst en cultuurprogramma Route C
