In de schilderijen van Els Vegter zit roest, glas en het haar van haar zoon

Els Vegter in haar atelier.
Els Vegter in haar atelier. © RTV Utrecht / Boukje Jansen van Galen
Utrecht - "Ik heb wel eens de huid van een eland gevild, alle haren eraf met het idee om een soepel stukje leer te krijgen, dat is niet helemaal gelukt." Kunstenaar Els Vegter uit Utrecht gaat soms ver om het materiaal waar ze mee werkt te doorgronden. Ze maakt ruige geschilderde landschappen, met verf en allerlei andere materialen. Met haar of wol, maar ook met grovere materie zoals lood en roest of glas van een vernield bushokje.
In de schilderijen van Els Vegter zit roest, glas en het haar van haar zoon
Els is begonnen als autodidact. Als ze toch meer sturing nodig heeft, volgt ze een opleiding. "Een docent zei: je zit echt in de huid van het doek. Dat was de eerste keer dat ik hoorde dat een doek ook een huid heeft. Dat raakte iets omdat ik vroeger als jong meisje met mijn eigen huid bezig was, ik had geen perzikhuidje maar jeugdpuistjes en dat soort dingen. Dat draag je met je mee."
Els verdiept zich meer en meer in de huid, ze haalt boeken uit de bibliotheek en maakt een schriftje met plaatjes van huidaandoeningen, die als inspiratie dienen voor een serie schilderijen. Die blijken voor artsen heel herkenbaar.
Een landschap van Els.
Een landschap van Els. © Els Vegter
Struinend door het bos of fietsend door de stad vindt Els haar materialen. Ook haar man is een gestage leverancier. Hij werkt in de bouw en neemt regelmatig materialen mee die anders in de container belanden. En haar zoon staat zijn haar af, al was dat oorspronkelijk niet de bedoeling: "Mijn zoons waren boven in de badkamer aan het giechelen. En op een gegeven moment komen ze naar beneden met een zakje. En toen bleek dat de ene zoon mijn jongste zoon had kaal geschoren, hij had lange blonde lokken en dat is een schilderij beland. In de gaatjes bovenin zitten toefjes van het haar van mijn zoon. Ik ben aan het schilderij gehecht, maar hij zei tegen mij: mama als je het schilderij ooit verkoopt wil ik wel commissie."

Spulletjes van haar overleden moeder in een kunstwerk

In het Volksbuurtmuseum in Utrecht hangt een van de schilderijen van Els. Het is een paneel met 21 schilderijtjes met spulletjes van haar overleden moeder. "Bij de verdeling van de erfenis kregen alle zeven kinderen de mooie dingen, maar dan blijft er een hoekje ongeregeld over dat eigenlijk in de prullenbak zou belanden, oude agenda's, dingetjes uit de naaibox. Dus ik heb het in mijn atelier uitgestald en ik vond het heel ontroerend om met haar nalatenschap op die manier aan de slag te gaan."
deel van de collage met de spulletjes van de moeder van Els
deel van de collage met de spulletjes van de moeder van Els © Els Vegter
De spulletjes van de moeder van Els zijn heel herkenbaar voor de vooroorlogse generatie, toen knopen aannaaien, kleren herstellen en de was in een losse centrifuge stoppen heel normaal was. Het werk past daarom goed in het Volksbuurtmuseum. "Ik vind het heel bijzonder dat het daar hangt. Ik ben vrijwilliger als museumdocent en leid groepen kinderen rond. Het is heel bijzonder dat ik in de ontvangstruimte mijn eigen werk zie en ook zie hoe mensen daarop reageren en erdoor geraakt worden."
Het werk van Els Vegter is te zien in de Sille Galerie in Oudewater tot en met 31 december 2022 en in het Volksbuurtmuseum tot en met 30 juni 2023.