Kinderen blijven thuis, op enkeling na

Voor sommige kinderen is het missen van de structuur die school hen biedt niet vol te houden. Neem de 9-jarige Ayla uit Woerden. Een prachtig meisje met blonde haren. Ze gaat naar een speciale school in het Utrechtse Kanaleneiland. Moeder vertelt: "Ayla heeft een zelfdzame genmutatie, over de hele wereld zijn maar enkele tientallen gevallen bekend. Voor Ayla betekent het dat ze een verstandelijke beperking heeft, maar ook ADHD en een stoornis in het autisme spectrum."

"Het is een heerlijk kind", gaat moeder verder, "maar het missen van de schoolstructuur maakt het leven voor haar onduidelijk. We hebben nog twee zoontjes en die hebben het soms zwaar te verduren als Ayla zoals nu niet weet wat ze met haar dag aan moet. Ze kliert, ze schreeuwt en vraagt continue aandacht. Zelf spelen kan ze niet."

Op 15 maart werd bekend dat de scholen in eerste instantie tot 6 april gesloten zouden bleven. De moeder van Ayla vertelt: "Mijn eerste reactie was "Shit nee!", maar toen mijn man en ik ons herpakt hadden dachten we die drie weken te kunnen regelen. Onze werkgevers zijn gelukkig flexibel. Dus we gingen ervoor."

Gaandeweg werd steeds duidelijker dat de maatregelen om het coronavirus in te dammen voor een lange periode zullen gelden. Het Woerdense gezin moest zich daarop aanpassen. "Vorige week opperde mijn man de school te bellen voor hulp", gaat de 38-jarige moeder verder, "we waren kapot. Ayla was totaal overprikkeld, haar broertjes kregen geen rust en moesten haar soms van zich afvechten. Dit kon zo niet langer."

Het telefoontje zorgde voor opgeluchte ouders: "De schooldirectie reageerde direct heel pro-actief. Ze hadden zich voorbereid op deze telefoontjes van overbelaste ouders. De school blijft natuurlijk voor de meeste kinderen dicht, dus het is wat puzzelen, maar Ayla mag drie dagen per week naar school. Drie dagen structuur voor haar en rust voor de rest van het gezin."